ЭМЭЭГИЙН АЯГА
Ýìýý ìèíü íàìàéã õ¿ëýýæ ÷àäñàíã¿é. Ýìýýãèéí ìèíü þìíààñ ãàíö àÿãà ë ¿ëäýæ äýý. Ýìýýãèéí ìèíü àÿãà õîîñîí áàéõûã àíõ óäàà ë áè ¿çýæ áàéíà. Îðíû òîëãîéí òýíä íýãýí æèæèãõýí õ¿ðýí õàéðöàã áàéäàã. Ýíý õàéðöàãàíä ýìýýãèéí õàìãèéí íàíäèí õîãøèë, õýäýí åýâýí, ÷èõýð ¿çýì, ÷àâãà áàéäàãñàí. Ýìýý ººðèéíõºº àÿãûã ýíý ë õàéðöàãàíäàà õèéíý. Àÿãàí äîòîð íü ¿ðãýëæ þìòàé, áàãà ÷ ãýñýí ýìýýãèéí àÿãàí äàõü øàâõðóó íü þó þóíààñ èë¿¿ àìòòàé ñàíàãääàãñàí.
Îäîî ýìýýãèéí ìèíü àÿãà õîîñîí áàéõûã ¿çýõ¿ë, áîð ãýð ìààíü ìºí ë ýíý àÿãà øèã õîîñîí õàíõàé îðãèîä, õàéðò ýìýýãèéíõýý ñýð¿¿í àõóéä áèäíèé “õóëãàéëàí” èääýã òýð àÿãàíû ¿ëäýö øèã òèéì àìòòàí áàéñàíã¿é.
Ýìýý ìààíü áèäíèéã ë èäýã ãýæ õîîëíûõîî àìòòàéã àÿãàíäàà ¿ëäýýäýã áàéñàí þì áîëîâ óó? Òýãýýä ë òýð íü ýìýýãèéí ìààíü ºãººìºð ñàéõàí õàéð, ºãüå ãýññýí ñýòãýëòýé íèéëýýä òèéì àìòòàé áàéæ äýý.
ТАЯГ
Õàðàíäààãààð áè÷ñýí ýíý íýãýí çàõèäëûã íóòãèéí ºâºº òàÿã çàõèí èëãýýæýý. Òýð ¿åä íü áè òºäèé ë ÿàðààã¿é áºãººä õî¸ð æèëèéí äàðàà õ¿ðýí ìîäîí òàÿã õàà ãàçðààñ äàìíàëçóóëàí õ¿ð÷ èðâýë ºâºº ººä áîë÷èõñîí áàéæ áèëýý. Ýä¿ãýý ãó÷èí íàñàíä óóë çàõèäëûã äàõèí óíøààä, òýð ºâºº õºëºº ÿíãèíàí ºâäºæ, ºâä㺺ð õàòãóóëàí ñóóí òóñàõäàà ãàíö íàìàéã ë äóðñàæ ø¿¿ äýý! Òýðáýýð õýâòðýýñýý õ¿÷ëýí ºíäèéæ õàíà, ýðãýíýãýý ò¿øñýýð ãàäàà ãàð÷ íàð, òýíãýð, Æàâõëàíò õàéðõàí, óëààí äýëèéí õàæóó äýýð èäýýøèëæ ÿâàà õºãøèí öàãààí ìîðèî ýöñèéí óäàà õàðàõäàà íàä çàõèñàí òàÿãàà ýðõã¿é íýã äóðñàà äàà ãýæ áîäîõóéÿà óõààíã¿é áàãûí ÿâäëàà ç¿ðõ ìèíü çýìëýí ãàñàëæ, íýãýíò îðõèí îäñîí òýð íýãýí õîðâîîã íýõýí õàëàãëàâ.
ÝÕ ÎÐÍÛ ÀËÄÀÐ
Àâòîáóñíû óðä õààëãàí äýýð íýãýí àôðèê çàëóó çîãñîíî.
Í¿äýíäýý øèëòýé àäãóó ýð
-Òà äàðàà÷èéí áóóäàëä áóóõ óó? ãýæ õ¿í á¿ðýýñ àñóóн ç¿òãýñýýð ìºíººõ õàð àðüñò çàëóóä òóëàí,
-Íåãð òà áóóõ óó? ãýæ èõ ë ýåëäãýýð àñóóâ. Õàð àðüñò çàëóó äóóãàðñàíã¿é. Äàõèí õî¸ð óäàà ýíý ë ¿ãýý äàâòñàí áîëîâ÷ àôðèê õ¿í ñîíñîîã¿é ìýò çîãññîîð áàéëàà. Àäãóó ýðèéí òýâ÷ýýð íýãýíò àëäàð÷,
-Íåãð òàíûã áóóõ óó? àñóóæ áàéíà ø¿¿ õýìýýí ºíäºð ìºðººñ íü ç¿¿ãäýí óãçðàõàä öààäàõ íü ýðãýí õàðààä,
-Óó÷ëààðàé, áè íåãð áèø. Ýôèîïîîñ èðñýí áèëýý ãýæ áàðäàì õàðèóëàâ.
НОЙТОН ҮГҮҮЛЛЭГ
Да багш нэг өдөр намайг олны хөлөөс хөтлөн зайлуулаад их л аминчирхсан байртай – Чамайг чинь их хөөрхөн үгүүллэг бичдэг гэх юм. Намайг болохоор хуурай үгүүллэгтэй гэж редакцынхан голоод байна. Энэ золигнуудад нойтон байлгахын тулд ус нэмдэг юм уу, архи өгдөг юм уу гэж нохойтов.
ЗАЛХУУ МААМ
Биднийг багад ажил төрлөөс хойргошвол аав, ээж маань, - чи ч дайнд явбал залхуу Маам шиг л юм болно доо гээд түүнийгээ тайлбарладаг сан. Ээж: - Хүн болгон нуувчаа өөрөө ухаж хориглодог байхад Маам залхуураад ухалгүй хэвтэж байж алуулсан юм билээ гэхэд аав: - Хамгийн гол нь байлдааны хуульд нэг цэгээс гурав буудаад л байрлалаа солидог байхгүй юу. Тэгтэл Маам залхуураад байрлалаа солихгүй байж дайсанд нүдлэгдсэн хэрэг гэж мэдэмхийрнэ.
Хожим дуулхнаа манай нутгийн багадаа залхуу хочтой болсон Маам тийм ч арчаагүй амитан биш, аймгийн яаманд хэлтсийн дарга хийж байгаад дөчин таван оны чөлөөлөх дайнд саналаараа мордож, давшиж яваад гэдсээ зад буудуулсан боловч хол айлын хэртэй мөлхсөөр үхсэн юм гэдэг.
Нэр төрийг багаас нь эс хамгаалбал өчүүхэн толбо том гавъяаг ч хааж чаддаг байна шүү.
No comments:
Post a Comment