ХАМАГ МОНГОЛЫН ХААН

ХАМАГ МОНГОЛЫН ХААН

Бавуугийн Лхагвасүрэн нэг өглөө сэрэхнээ Хамаг Монголын хаан болчихсон байх юм гэнэ. Мэргэн түшмэл Дармын Батбаяр бараалхаж , - Хаантаан, юунаас эхлэх вэ? гэвэл  “Аян дайн, аян дайн” гэхэд нь чих хатуу Батбаяр аяндаа гэж андуу сонсоод “аяндаа болно, гениально” гэж байна гэнэ Хаан хилэгнэж, “битгий дүлийдээ найдаж унга”, хэмээн зандраад ховын сайд Ш.Цогтыг дууд гэжээ. Хаан Цогтод

-         -  Салхи хаанаас байна вэ?

-          - Мэдэхгүй.

-         -  Тэр конус хараад ир.

-         -  Юу байдаг юм бол, хаантаан?

-          Тэр онгоцны буудал дээр байдаг кондоом.

Салхины чиг мэдсэн хаантан, “урагшаа малууд аа, зөвхөн урагшаа” хэмээн чичирснээ,

-          Тэнгэр тэтгэлээ, хөдлөе. Миний хойно их хатан Баасан явна. Жороо цоохор гүү унуул. Түүний араас алтан сондор шиг сүйхнүүд хэлхээд өг, мал аа. Олон тусмаа сайн. Эхний сүйхэнд Чимэдцэеэг зал. Хатан хувцастай шүү. Бусдад нь нөгөөдүүлийг нэг нэгээр нь шургуул. Бүгд нүцгэн байг. Хөшгий нь битгий тат. Хөхний нь товч харагдаж байг. Араас нь цэргүүд. Бүх цэргийн жанжин Шандын Гөлөгдэй баатар (Ш.Гүрбазар), аа тийм нөгөө сэгсчүү бөө (Ц.Чимэддорж) урд нь яваг. Миний баруун гарт мэргэн түшмэл Д.Урианхай, Д.Батбаяр хоёр явна.

Шандын Гөлөгтэй баатар,

-          Хаашаа явах вэ, хаантаан?

-          Битгий талчиганаад бай, би мэдэж байна. Богд уулын зүүн сугаар урагшаа бороо шиг асгарч, шороо шиг бос.

-          Тэгээд хаантаан?

-          Эхлээд Дайдууг эзлэнэ, дараа нь Шанхайг дайлна.

-          Тэнд яахсан бол?

-          Алаад өгнө, дэлхийн эмсийн хүрээлэн байгуулна. Ийнхүү цэрэглэн  мордож, Хоолтын даваан дээр гартал Хятадын усан ваймлий буу панхийж хаантан тэнгэрт нисэн одов гэнэ. Удсангүй тэнгэрээс туг хар үс, савхин хүрэм, америк жийнсэн өмдний тасархай бууж ирэхэд Шандын Гөлөгдэй баатарын самсаа шархирчээ. ... Ийнхүү Их, бага хаадаас хойших адаг хаадын үлгэр төгсөж амар сайхандаа жаргаж гэнэ. (Дэндэвийн Пүрэвдоржийн хууч)