"Хүний орчлон гүнзгий ажээ... Орчлонгийн далай дөрөв ажээ. Хүн эхээс төрөхөд хувь заяаны төөргөөр энэхүү орчлонгийн дөрвөн далайг туулах учиртай. Эхний далайд хүний өлгий ад чөтгөр, тамын аюулд отуулан хөвж явдаг билээ. Тэнд хүний нэг насны явдал эхлэнэ. Дундах хоёр далай бол хэмжээлшгүй их тачаал, өвчин зовлон, оволзон долгилсон албин, буг, лус ороолон шулмын сүрэг үй зайгүй бужигналдсан орчлон билээ. Тэнд хүний бүх зовлон багшран хурна. Жаргал гэж үгүй. Тэр далайгаас гэтлэе гэвэл бурхны номд л сүжиглэн дагаж явах учиртай. Эцсийн далайд яргачингаар хүрээлүүлсэн авс хөвж явдаг бий. Тэнд хүний нэг насны явдал төгсмой." Л.Түдэв, "Оройгүй сүм"
No comments:
Post a Comment